paris' law

Μια ανέμελη καλοκαιρινή βόλτα προ 5ετίας (ίσως και παραπάνω) στο Μοναστηράκι αποδείχθηκε τόσο όμορφη τελικά. Χαζεύοντας διάφορα αντικείμενα στους πάγκους των μικροπωλητών το μάτι μου πάντα πέφτει σε παλιές εφημερίδες και γκραβούρες. Και ξαφνικά σε ένα χαμηλό ράφι ήταν εκεί. Μια εφημερίδα που είχε στο εξώφυλλο της τη λέξη « Thebes » μου τράβηξε το μάτι. Και όταν την έπιασα στα χέρια μου με τη ζελατίνα που είχε ο μικροπωλητής ανατρίχιασα. Κρατούσα στα χέρια μου μια από τις πιο παλιές αποτυπώσεις της πόλης μας και μάλιστα στο εξώφυλλο της " Le Petit Journal" με ημερομηνία 17 Ιουνίου 1893 !!! Τα φτωχά γαλλικά μου δεν μου επέτρεπαν να καταλάβω άμεσα σε τι αναφέρεται αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι έβλεπα την γέφυρα του παλιού υδραγωγείο της πόλης ολόκληρη. Ευτυχώς τα ένστικτα αυτοσυντήρησης ενεργήσαν και η έκπληξή μου ήταν συγκρατημένη, διότι αν ο έμπειρος μικροπωλητής καταλάβαινε την έκπληξή μου σίγουρα οι διαπραγματεύσεις θα πήγαιναν πολύ άσχημα για μένα. Με μι

“Causarum Cognitio”. Αυτές οι δύο λέξεις είναι χαραγμένες στη διάσημη τοιχογραφία του ζωγράφου της Αναγέννησης Ραφαήλ που κοσμεί το δωμάτιο "Stanza della Segnatura" στο Βατικανό, γνωστής και ως η σχολή των Αθηνών. Το απόφθεγμα του έργου του Αριστοτέλη αποτυπώνεται πλήρως στην αντίληψη των Ανθρωπιστών της Αναγέννησης περί συμβατότητας και πνευματικής αρμονίας μεταξύ της χριστιανικής διδασκαλίας και της ελληνικής φιλοσοφίας. «Να γνωρίζεις τις αιτίες» Το πρώτο μεγάλο βήμα για να λύσεις ένα πρόβλημα είναι να το δεις. Η μεγάλη εικόνα δεν είναι τα εκλογικά ποσοστά αλλά οι πραγματικοί ψήφοι. Η τεράστια αποχή είναι ένα πλήγμα της Δημοκρατίας. Του λιγότερο χειρότερου πολιτεύματος εν τέλει. Καθώς όταν σχεδόν το 50% απέχει τότε έχουμε «πρόβλημα». Τα media και η επέλαση των fake news διαμορφώνουν ένα έλλειμμα δημοκρατίας το οποίο πρέπει όλοι να δούμε. Να δούμε το πρόβλημα. Και το πρόβλημα είναι η κοινωνική ανισότητα. Η φορολογική ανισότητα. Η φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης

Βιώνουμε μια προεκλογική περίοδο ιδιώνυμη. Έχουν «προκηρυχθεί» οι εκλογές και δεν έχουν προκηρυχθεί. Για ακόμη μια φορά η κυβέρνηση εξακολουθεί να περιγελά και να παίζει με τους θεσμούς του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Το έκανε με το ψευτοδίλημμα του δημοψηφίσματος, το κάνει με μεταγραφές βουλευτών που εκλέχθηκαν με άλλα κόμματα, το κάνει με σαθρή πλειοψηφία στα όρια της εκτροπής της λαϊκής βούλησης, το κάνει με την δήθεν κουτσουρεμένη 13 η σύνταξη 4 μέρες πριν τις εκλογές και φυσικά με τον διορισμό ανωτάτων δικαστών ελάχιστες μέρες πριν κλείσει η βουλή. Η αλλαγή όμως του ποινικού κώδικα με διαδικασίες fast track και ελάχιστους βουλευτές να συμμετέχουν σε ένα τόσο σπουδαίο νομοθέτημα ξεπερνάει κάθε όριο. Πέραν όλων όμως η προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ΔΕΝ είναι ούτε θεσμός, ούτε μικροπολιτικό παιχνίδι. Είναι η ίδια μας η ζωή. Στο υπό ψήφιση άρθρο 336 του Ποινικού Κώδικα ο βιασμός εξακολουθεί να ορίζεται με βάση τη βία και όχι με την απουσία συναίνεσης. Με αυτ